Foto
Hey,

Afgelopen zaterdag, 13 oktober, stond de Brussel Ekiden op mijn programma. Een aantal maanden geleden contacteerde Victor de Donder mij met de vraag of ik wou meelopen in het AA-drink Team. We zouden met 6 meisjes de 42km tot een goed einde brengen. De andere meisjes waren niet van de minste: Jana Goddeeris, Zenobie Vangansbeke, Astrid Verhoeven, Tatjana Verbeeck en Imana Truyers. Ik kon dus onmogelijk nee zeggen.

Ik zou als 4e starten en nam 10km voor mijn rekening. De week voor deze wedstrijd sukkelde ik nog met een zware verkoudheid, waardoor ik mijn trainingen zelfs heel even moest onderbreken. Ik had dus helemaal geen idee wat ik deze dag kon verwachten. 
Het parcour in Brussel is heel heuvelachtig en bijgevolg dus ook zwaar. Ook de weergoden waren ons niet gunstig gestemd, de regen viel met bakken uit de hemel. 
Onze ploeg was meteen goed vertrokken, we liepen in een 2e positie bij de vrouwen. Een eerste plek veroveren, was een onmogelijke opdracht, de vrouwen van DCLA waren duidelijk beter. Het was dus aan ons om deze 2e plek vast te houden, en dat lukte. Na 2u37min27 kwam Imana Truyers voor ons over de finishlijn. Hiermee waren we, zoals eerder vermeld, 2e vrouwenteam en 39ste in het totaal. 

Ikzelf heb er 37'55 over gedaan, waar ik toch tevreden mee ben, het was de 5e tijd bij de vrouwen. 

Het was in ieder geval een leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar!

Komend weekend neem ik deel aan de eerste Crosscup van het winterseizoen, de relays in Gent. Dit zal ik uiteraard niet alleen doen, maar samen met mijn nieuwe clubgenoten Lies Van Dessel (1000m), Sara Vande Velde (1500m).

Groetjes,
Sara Van de Vel


 
Foto
Hey,

De rust is reeds enkele weken bezig, maar toch heb ik niet stilgezeten. De eerste twee weken na het Belgisch heb ik voornamelijk wat onderhoudswerk gedaan. Dit deed ik voor de verandering eens samen met naamgenoot, sinds kort ook clubgenoot en concurrente Sara Vande Velde. Iets wat zeker voor herhaling vatbaar is! 
De week daarna begon het nieuwe academiejaar en vertrok Sara naar Leuven. Ik had die week nog geen les en dus een zee van tijd om er met de fiets op uit te trekken, ter voorbereiding van mijn 2e duathlon.
Na heel wat kilometertjes en 2 zwaardere intervaltrainingen (met dank aan Jan Bertels) op de fiets voelde ik me helemaal klaar om Wevelgem al lopend en fietsend te veroveren. Deze keer zou ik niet als enige bekende aan de start staan. Ook Brecht had zich voor de 'fun' ingeschreven. Op zaterdag hebben we onze wedstrijdvoorbereiding in Leuven afgerond, waar we kennis maakten met het Vlaamse Crossteam voor komend seizoen. Want voor de eerste keer zit ook ik in die selectie. 

De start in het verre Wevelgem werd al rond 13u gegeven. We moesten zondagochtend dus vroeg uit de veren. Ik zou starten in de reeks van de Junioren en Jeugd A. Op het programma stond 5km lopen, 20,5km fietsen en nog eens 2,5km lopen. Eens aangekomen zijn we even bezig geweest met uitzoeken hoe de wisselzone werkte. Hierna bleef er nog maar een beetje tijd over voor een korte opwarming. 
De start werd gegeven en ik verschoot even van het tempo van mijn concurrenten. Niet dat dat tempo te snel was voor mij, maar ik voelde toch dat ik niet veel sneller zou moeten gaan, aangezien er ook nog fietsen op het programma stond. Al snel bleek dat de andere meisjes iets te snel waren gestart en had ik een aanzienlijke voorsprong. Bijna 2 minuten voor het 2e meisje kon ik op mijn fiets springen, of eerder gezegd op mijn fiets sukkelen... Ik was helemaal klaar voor de 5 rondjes! De eerste helft van de ronde hadden we heel veel tegenwind en liep het wat bergop. Mijn fietstempo zakte daar telkens terug naar 35 à 33 km/h. Eens het keerpunt gepasseerd zat er met meer dan 40 wel wat meer vaart achter. 
Vanaf de 2e ronde kreeg ik gezelschap van enkele mannen. Het was een wedstrijd waarin stayeren was toegelaten, maar dit moest wel binnen je eigen categorie blijven. Zowel die mannen als ik hadden dat niet meteen door. Ik moest dus proberen afstand te houden hoewel ze de hele tijd hetzelfde tempo reden. 
Toen ik klaar was met fietsen, kon ik met een gerust hart aan mijn stuk lopen beginnen. Mijn voorsprong was nog gegroeid en dat ze mij zouden inhalen in het lopen, was ondenkbaar. Uiteindelijk kwam ik met meer dan 5 minuten voorsprong aan. Ook tegenover de eerste volwassen vrouw had ik een voorsprong van 5 minuten. 

Ik mag dus best tevreden zijn met mijn 2e duathlonoverwinning. Eigenlijk heb ik eens zin om een grotere wedstrijd mee te doen en mij te meten met de beste duathlonsters van mijn leeftijd... misschien is dat iets voor het volgende seizoen!

Ook Brecht deed het trouwens schitterend! Hij werd tweede achter een bekende, en dus niet te onderschatten, jongen in de duathlonwereld!

De uitslag:

Groetjes,
Sara
 
Foto
Gisteren was het de laatste wedstrijd van mijn seizoen, het Belgisch Kampioenschap voor Junioren (en Beloften) in Moeskroen. Bij het zien van de deelnemerslijst wist ik al dat zilver het hoogst haalbare zou zijn. Imana Truyers was duidelijk sterker dan de rest en dan waren we nog met 4 (Esther Schouten, Nena Leunis, Evelin Van Havere en ik) die ongeveer even snel liepen om de overige 2 podiumplaatsjes te vullen. Van die 4 had ik dit seizoen de snelste 5000m gelopen, maar dat wou natuurlijk niet veel zeggen, want op een kampioenschap kan het er heel anders aan toe gaan. 
Omdat ik vorig jaar mijn podiumkansen op het het BK verpest had, was ik er dit jaar nog meer op gebrand om eindelijk eens op zo'n Belgisch podium terecht te komen.

In de blakende zon, bij warme temperaturen, werd de start gegeven en meteen liepen we met het groepje kanshebbers op zilver samen. Ik had besloten me op kop te zetten zodat ik de wedstrijd wat mee kon controleren en direct kon reageren als iemand zou versnellen. Zo zou ik niet te veel krachten verliezen en zou ik geen gaatje moeten laten bij een plotse versnelling. Afwisselend kwam er altijd iemand anders naast mij lopen. Het tempo voelde voor mij redelijk rustig aan, maar in de eerste 2 kilometer zelf versnellen, leek me niet verstandig. Ik had wat schrik dat ik daarna de man met de hamer zou tegenkomen.
Ondertussen werd het groepje achter mij kleiner. Ik had geen idee wie nog mee was en wie niet, maar wist wel dat mijn kansen op podium stegen. Bij het ingaan van de laatste 2 kilometer besloot ik wat te versnellen en met nog 1 kilometer te gaan liep ik plots alleen. Ik wist dat het binnen was en dat ik dit niet meer zou afgeven. Ik had nog wat overschot en kon nog een beetje versnellen om mijn 2e plek helemaal veilig te stellen. Bij de aankomst zag ik op de klok 18'21" verschijnen, een hele trage tijd dus, maar dat maakte vandaag niet uit. Eindelijk kon ik op een kampioenschap eens waarmaken wat van mij verwacht werd. Nena Leunis kon na Imana Truyers en mij het podium vervolledigen. 

Mijn zomerseizoen kende een sterke start, met de provinciale titel op de 3000m en een sterk einde, met de 2e plek op het BK 5000m. De tijden die ik dit jaar hoopte te lopen zijn er wel niet helemaal uitgekomen, maar ik weet dat die er wel inzitten. Nu ga ik het een weekje rustiger aan doen om me dan weer helemaal op te laden voor een duathlon op 30 september in Wevelgem. 13 oktober neem ik de 10km van de Ekiden aflossingsmarathon voor mijn rekening, waar ik meeloop met het AA Drink team. Daarna start ik mijn winterseizoen met de Crosscup relays.

Groetjes en tot snel,
Sara

 
Het was lang geleden dat ik nog een wedstrijd had gelopen. Ik ben 20 dagen op stage geweest in Sankt-Moritz en heb daar goed kunnen trainen. We hebben er nooit in de regen moeten trainen. De trainingen gingen er trouwens echt heel goed en ook deze week, in België ging het super. Het was dus dringend tijd voor een wedstrijdje.

Het weer in Merksem was niet super... Er stond veel wind, maar misschien was dat nog altijd beter dan de tropische temperaturen van de week ervoor. 
Ik begon aan mijn opwarming en voelde me redelijk goed. Al snel was het tijd om te starten. Ik startte in de B-reeks, waar het record van de snelste zo'n 3 seconden sneller was als mijn record, Als ik goed zou kunnen volgen, zou er dus een mooie tijd in kunnen zitten. 
De start werd gegeven en die miste ik... Ik kwam ergens vanachter te recht en probeerde meteen wat meer naar voor op te schuiven. Dat lukte, maar het kostte me toch wat moeite. Al heel snel voelde ik dat het eigenlijk niet zo goed liep. Letterlijk en figuurlijk. Af en toe moest ik even inhouden omdat er voor mij wat geduw was en aan de 500m was ik dan ook teleurgesteld toen ik mijn tijd hoorde, 1'33. Ik wist, of vooral dacht, dat ik dit tempo niet kon volhouden. Na 500m kreeg ik het dus al mentaal moeilijk. Ik weet niet wat het was... Het draaide gewoon niet. telkens als er iemand over mij kwam, probeerde ik nog aan te pikken, maar het had geen zin. 

Ik eindigde met een tijd net onder de 4'50 en een grote teleurstelling. Vandaag had mijn beste 1500 van het seizoen moeten worden. Het was ook mijn laatste. Ik sluit dit '1500m-seizoen' dan ook af zonder verbetering van mijn PR. 
Op training loop ik tijden waar ik vorig jaar enkel van kon dromen. Dus vind ik dit echt jammer. Ik weet dat ik sneller zou moeten kunnen. Het is er gewoon dit seizoen niet uitgekomen. Misschien sukkelde ik vandaag ook met een na-stage-dipje.
Op het BK zal ik de 5000m lopen en hoop ik op mijn eerste Belgische medaille! 


 
Hey!

Gisteren was het nog eens tijd voor een 3000m. Het was al geleden van op het PK, waar ik solo naar een tijd van 10'14 liep. Ik was ervan overtuigd dat ik sneller kon. De trainingen deze week verliepen vlot en het weer zat mee, niet meer de hitte van de voorbije dagen. Het enige wat wat tegenviel, was het lawaai buiten de nacht ervoor. Met een mix van Sfinksmuziek op de beat van Tomorrowland, was het niet ideaal om in slaap te geraken...

Ik moest normaal pas om 21u10 lopen en begon dus tijdig aan mijn opwarming. Die opwarming ging gepaard met steken, even kreeg ik schrik, maar met Jozef's hulp verdwenen de steken al snel. 
Iets later dan normaal werd de start dan gegeven. Mijn plan was om rond de 10 minuten te finishen. Ik was dus ook van plan om van in het begin dit tempo te lopen. De eerste 1500m liepen gesmeerd en ik kon goed aanpikken bij een klein groepje. Ik kwam exact op 5 minuten door. Ik wist dat ik nu dit tempo moest vasthouden en dat was ook mijn plan. Tot 2 toeren voor het einde. Plots kreeg ik het zwaar en voelde ik mezelf stilletjes aan helemaal stilvallen. Die laatste 2 toeren waren er echt te veel aan... Er zat geen versnelling meer in.
Ik ben dus ook ontevreden met mijn eindtijd van 10'19". Misschien had ik trager moeten vertrekken en had ik dan een mooiere tijd kunnen lopen, hoewel dat waarschijnlijk niet zo heel veel had gescheeld. Ik heb het geprobeerd en het is deze keer niet gelukt.

Ik denk dat mijn volgende 3000m nog even op zich zal laten wachten... Dinsdag vertrek ik voor 3 weken naar Sankt-Moritz, waar ik mijn batterijen (en vooral mijn rode bloedcellen) weer zal opladen!

Groetjes,
Sara

 
Hey!

21 juli, Belgische feestdag en de dag dat ik mijn 4e 1500m van het seizoen zou lopen. Met de KBC-Nacht in het achterhoofd, had ik er vertrouwen in, hoewel de piste van Ninove niet direct leuke ervaringen bij mij oproept. Als 1e jaars scholier vond daar  het Vlaams kampioenschap plaats en dat was ook meteen mijn meest trage, verschrikkelijke, teleurstellendste wedstrijd ooit. Tijd om die negatieve gedachten rond de piste van Ninove te doorbreken.

Ik stond ingedeeld in de eerste reeks van het na-programma en met zo'n 25 min vertraging, mochten we ons naar de startlijn begeven. Daar voelde ik al meteen dat het drummen ging worden. Veel bekende gezichten aan de start, zoals Imana Truyers, Britt Vanthillo, Ester en Aria Schouten, Evelien De Haes,... 
In de eerste 200m, die voor mij eigenlijk net iets te traag waren, werd mijn gevoel al bevestigd, er was veel geduw en ik besloot me langs de buitenkant van het pak te plaatsen. Stilletjes aan schoof ik wat op naar voor, maar de 'kopgroep' was breed en compact, niet ideaal voor een snelle wedstrijd. De tussentijden waren goed en een goede tijd zat er dus nog wel steeds in. In tegenstelling tot de KBC-Nacht, plaatste ik een versnelling wanneer het nog 500m was. Ik ging diep, veel dieper dan vorige keer. Ik kwam als 9e over de streep met een tijd van 4'39"82. Een paar honderdste trager dan vorige keer en dus ook weer net geen record.

Ik ben blij dat ik weer onder de 40 zat, hoewel ik toch ook echt graag eens onder die 39 ga. Ik heb alles gegeven wat ik kon, en dat voelt goed. Gisteren zat er niet meer in, maar ik denk dat ik later dit seizoen nog wel de kans ga krijgen om mijn record te breken. 

Volgende week loop ik nog een 3000m en daarna vertrek ik voor 3 weken op stage naar Sankt-Moritz.

Groetjes,
Sara


 
Hey,

Gisteren was het nog eens tijd voor een 1500m. Het was al van op de IFAM geleden, en eerlijk gezegd had ik er niet veel vertrouwen in. De laatste maand had ik, zoals ik eerder al vertelde, vooral uithouding getraind. Ik had schrik en was wat onzeker tijdens de opwarming... Ik zat nog met die 1500 van de IFAM in mijn hoofd en wou nu echt niet te vroeg stilvallen. 
Eens in de oproepkamer begon het zelfvertrouwen terug wat te groeien. Ik was van plan niet te snel te vertrekken en verstandig te lopen, met een tijd rond de 4'40 zou ik blij zijn.
Mijn laatste versnelling op de piste van Heusden voelde goed. Na mijn onzekere opwarming was ik er dan toch klaar voor. De start werd gegeven en ik plaatste me halverwege, langs de buitenkant van de groep. Mijn opdracht was simpel: De eerste 500m niet te snel lopen, dan goed meevolgen in de groep en daarna alles geven. We hadden van in het begin goede doorkomsttijden en ik voelde me nog fris. Met nog 500m te gaan en 3'05 op de teller, hoorde ik Jozef roepen dat ik moest versnellen. Met die 3'05 aan de 1000m was een tijd binnen de 4'40 nog mogelijk. Ik versnelde, maar begon dan toch te denken dat ik nog wat reserve moest houden, ik mocht niet stilvallen aan de 200m... Maar ook aan de 200m hield ik me precies nog een beetje in, hoewel ik het gevoel had dat ik nog super veel energie had, en zo ging het door tot de finish. 
Ik wist mijn tijd nog niet, maar ik wist al wel dat die rond de 4'40 zou zijn. Ik was hoe dan ook tevreden. Zonder specifieke trainingen een tijd lopen rond mijn persoonlijk record van vorig jaar, voelt goed. Er zit nog verbetering in, zeker aangezien ik niet volledig voluit ben gegaan en ook niet specifiek voor 1500 aan het trainen ben.
Later op de avond bleek dat ik een tijd had van 4'39"76, 60 honderdsten boven mijn PR! Natuurlijk kreeg ik nu spijt van het gevoel dat ik niet voluit ben gegaan. Eigenlijk snap ik zelf niet zo goed waarom ik het niet gedaan heb. Misschien is het door die langere afstanden die ik de laatste weken heb gelopen. Bij die afstanden moet je minder diep gaan en ik heb dat in deze 1500 dus een beetje verkeerd ingeschat. 

Komende week trek ik naar Barcelona om voor Brecht, Joren en de andere Belgische Junioren te supporteren21 juli zal ik in Ninove terug een 1500m lopen, om dan hopelijk dat record te breken. In Ninove zal ik dus wel met veel vertrouwen aan de start kunnen staan, hoewel ik aan deze piste slechte herinneringen heb... 

 
Foto
Hey,

Het is al een tijdje geleden dat ik nog een wedstrijd gelopen heb. Juni was dan ook de allerlaatste maand van mijn middelbare schoolcarrière en het behalen van mijn diploma ging dan ook even voor op de wedstrijden. 

Tijdens de examens heb ik me vooral bezig gehouden met duurlopen en minder met specifieke trainingen. Gisteren was er een 5000m mixed te doen in Lier, dit zagen we dan ook als een perfecte kans, ondanks de vermoeiende examens, om mijn tijd eventueel wat scherper te stellen. 

Ik liep om 21u30, veel vroeger dan vorige keer in Oordegem, dit moest in mijn voordeel spelen. Ook de reeks was beter bezet, meer mensen die een PR rond de 17'30" hadden. Ik voelde me voor de wedstrijd sterk, ik had er een goed oog in en had helemaal geen last van zenuwen... misschien had ik toch beter wat meer gezondestress gehad....
Al snel werd de start gegeven en ik plaatste me achteraan de kopgroep, die al snel uiteen viel. Na 2 toeren zat ik 7 seconden voor op mijn tussentijden die ik moest lopen. In de 3e toer kwam Els Rens (AVZK), Marathonkampioene, getrokken door haar hazen over mij. Ik heb een aantal toeren aangepikt en moest dan toch noodgedwongen lossen... Op die moment had ik nog altijd 7 seconden voor op mijn vooropgestelde tussentijden, ik liep dus een constant tempo en het zag er nog steeds goed uit. Het enige nadeel was dat ik nu alleen viel. 
Met nog 5 toeren te gaan kreeg ik het toch moeilijk. Ik viel stil en geraakte precies niet meer vooruit. Mijn voorsprong op de tussentijden verdween ziender ogen. Vanaf dat moment was het toertjes aftellen en al het mogelijke geven tot op de finishlijn. Ik voelde in mijn rug ook Juniore Esther Schouten (VMOL) dichter komen. De laatste toer heb ik dan toch proberen te versnellen. Ik hoorde Jozef, die aan de 200m stond, roepen 'Het kan nog, kleine pasjes!', maar eigenlijk wist ik zelf al dat het PR niet meer mogelijk was, toch heb ik het laatste er nog uitgeperst en wist ik Esther Schouten achter mij te houden. Ik finishte als 3e vrouw in 17'36". 

Dat ik Els Rens moest laten gaan, was niet abnormaal, ze eindigde binnen de 17'10". De eerste vrouw, Veerle Van Linden had zelfs een tijd onder de 16 minuten! Voor beide een knap PR!

Zelf was ik minder tevreden. Ik kwam om een PR te lopen en deed dit niet. Alle omstandigheden speelden nochtans in mijn voordeel. De eerste helft van de wedstrijd heb ik sterk gelopen, tactisch beter dan vorige keer, maar de form was er gewoon niet.
De volgende 5000m zal nog even op zich laten wachten. Volgende week loop ik normaal een 1500m op de KBC-nacht.

Groetjes,
Sara

 
Hey, 

Gisteren heb ik mijn eerste 5000m gelopen. Ik zat in het na-programma, waar de start normaal rond 22u55 gegeven zou worden. Rond 19u kwamen we aan in Oordegem, zo vroeg omdat ik nog wou supporteren voor Brecht. Brecht liep de 800m en ging voor het minimum voor Barcelona. Dat minimum is hem ook gelukt! Proficiat Brecht :)

Normaal was het plan dat ik rond 22u zou beginnen opwarmen, maar er waren al vertragingen. Met 10 reeksen 1500m mannen en 3 reeksen 3000m mannen was er nog wat tijd. Rond 23u was ik het wachten beu, ik werd bovendien ook een beetje moe en dus besloot ik toch maar te beginnen opwarmen. Ondanks het late uur, voelde mijn benen zich nog goed.
Rond iets voor 12 mochten we aan de startlijn plaatsnemen. De start werd gegeven en ik nestelde mij meteen in de 3e positie achter twee mannelijke Fransmannen. Het tempo voelde goed en na een paar toeren (3 van de 12,5) liep ik wat voor op de tussentijden die ik nodig had om mijn doel te bereiken (17'30). Maar ik kreeg het zwaar, de Fransmannen en een Belg hadden een versnelling geplaatst en ik kon niet mee. De overige 9 toeren moest ik dus alleen lopen. 
Na 3000m had ik een tijd van 10'20, de bevestiging dat mijn record van de 3000m sneller zou moeten kunnen. In de 4e kilometer verloor ik mijn voorsprong op mijn tussentijden, wat dus betekent dat ik stilviel. Ik was misschien wat te snel vertrokken en om dat tempo alleen aan te houden, was te moeilijk. De laatste kilometer moest ik dus een beetje versnellen, en dat deed ik wel.
 Ik kwam, een dag later dan dat ik vertrok en na mijn eenzame tocht, aan in 17'33"47. Een tijd waar ik, voor mijn eerste keer, toch niet ontevreden over mag zijn. Het late uur, de vermoeidheid, het alleen lopen en de wind die op dit uur wat aanwakkerde speelden in mijn nadeel. Ik denk dat ik beter kan als ik beter indeel. 

Met deze tijd verschijn ik in de top 30 aller tijden junioren van België. 
De volgende wedstrijd zal nog even op zich laten wachten, eer
Groetjes,
Sara
 
Foto
Hey,

Gisteren, 26 mei, was het eindelijk tijd voor de IFAM. Ik had uitgekeken naar deze wedstrijd omdat ik wist dat ik mijn PR zou moeten kunnen breken en omdat ik in een perfecte reeks hiervoor zou zitten. Ik had hoge verwachtingen.
Ik liep in de eerste reeks van het voorprogramma. Het was warm en de start werd iets later gegeven dan op het programma stond. Ik moest me dus in de schaduw fris houden. Ik voelde me er klaar voor en was dan ook blij dat we aan de startlijn konden plaatsnemen. 
De start werd gegeven, ik werd wat ingesloten, maar wou daar weg. Na 200m kon ik dan toch opschuiven naar voor, ik liep rond de 5e plek. Aan de 500m was de doorkomsttijd goed, het nieuwe record zat er nog steeds in, maar ik kreeg het nu al moeilijk, en dit was te vroeg. Met nog 800 meter voor de boeg, had ik al de vermoeidheid die ik normaal voel vlak voor de laatste toer, nog net genoeg kracht om in die toer te versnellen, maar daarna ben ik leeg. 
Dit gebeurde dan ook. Aan de 100m had ik nog een doorkomsttijd om 4'39 te lopen, maar ik wist dat dit niet meer haalbaar was. Ik viel stil, was leeg. Uiteindelijk kwam ik over de streep in 4'44"63. Heel teleurgesteld.
Het ging gewoon niet vandaag. Het enige postieve is misschien nog dat als het vorig jaar niet ging, ik rond de 5'00 liep en nu dus 4'44. 

Voor de examens zal ik geen 1500 meer lopen, ik hoop in de grote vakantie mijn record dus scherper te stellen.
Misschien loop ik volgende week mijn eerste 5000m, ook in Oordegem. Ik heb last van een ontsteking aan mijn beide knieën en kies deze week dus voor aquajogging en fietstraining. Als de pijn verminderd, zal ik waarschijnlijk lopen. 


Groetjes,
Sara


UA-32168031-1