Hey,

Het is net geen 4 maanden geleden dat ik hier nog eens iets achterliet. Op atletiekvlak is er dan ook niet heel veel gebeurt in die periode. Ik heb lang gesukkeld met een ontsteking aan de peesplaat in mijn voet. Mijn dagen werden dan ook gedurende 3 maanden vooral gevuld door alternatieve fiets-, aquajog- en af en toe zwemtrainingen.

Begin juni ben ik stilletjes aan terug beginnen lopen. Om de twee dagen, op joggerstempo, als examenontspanning. Tegen eind juni was ik in staat om weer een lange, snellere duurloop af te werken. Net op tijd, want op 30 juni vertrok ik richting Sankt-Moritz, waar Jozef en Brecht me stonden op te wachten. Ik zal hier tot 28 juli op hoogte trainen. Vandaag zit ik reeds in de helft van de stage en dus vond ik het tijd voor een update voor het thuisfront.  

De reis en mijn nieuwe zolen, hadden een slechte inpakt op mijn voet. De eerste dagen heb ik hier niet kunnen lopen zoals ik gehoopt had... gelukkig brachten  mijn koersfiets, het zwembad van Pontresina en de massages van de Duitse Anita redding. 

De hoogtepunten van mijn stage bestaan momenteel dus ook grotendeels uit fietstochten. Op 10 juli heb ik mijn eerste echte bergrit kunnen afwerken. Samen met Stijn d’Heer maakte ik een tocht van iets meer dan 100km over de Julierpas en de Albullapas (voor de Strava-kenners: hiermee kroonde ik mij ook meteen tot Queen of the mountain bij de klim naar de top van de Julier ;)).

Verder worden hier elke ochtend tochtjes met de koersfiets georganiseerd onder leiding van Davy Commeyne. Af en toe pik ik hier een ritje van mee en rijd ik dan, samen met Xenia Luxem, alle mannen naar huis.  

Op loopvlak heb ik gisteren mijn eerste hoogtepunt bereikt. De eerste pistetraining sinds begin maart is een feit! En het was een geslaagde training. Morgen trekken we, voor een letterlijk hoogtepunt van de stage, naar de Piz Nair en zullen we daar een rustige training op de Finse piste afwerken.

Mijn doelen voor het tweede deel van de stage zijn meer looptrainingen pijnvrij  kunnen afwerken en voor het eerst in 5 jaar Lej March overzwemmen. Iedereen die Lej March kent, zal nu denken ‘alé, zo’n klein meer’ en iedereen die mij goed kent, zal begrijpen waarom het zo’n opgave is… Ik wil eind augustus eens een triatlon meedoen… dus ik moet gewoon…

Voila, tijd om te gaan slapen…
Want voldoende rust is meer dan belangrijk op stage!

Groetjes,

Sara

Hallo,

Ondertussen is het al 2 weken geleden dat het BK Cross gelopen werd. Misschien dus al een beetje laat om daar nog een wedstrijdverslag over te schrijven... maar toch ga ik het proberen!

In de week voor het BK heb ik nog enkele goede trainingen afgewerkt. Het weer was toen ook beter en op woensdag ben ik er dan maar eens met de koersfiets op uit getrokken om mijn voet wat te sparen. Met korte broek, zonnebril en een dun vestje vertrok ik voor een ritje van 1u30... Zalig gewoon, ik dacht dat ik de lente al kon voelen, maar nog die week bleek dat dat niet waar was.

De dag van het BK was het een heel pak kouder, een heel pak natter (op de grond) en een heel pak winderiger. Alles behalve ideaal voor mij. Tijdens de opwarming had ik geprobeerd de plassen te ontwijken, maar bij mijn laatste versnelling voor de start werden mijn voeten alsnog nat. Ik verschoot ervan hoe koud het water was en wist nu wel zeker dat het echt een zware cross zou worden.
De start werd gegeven en ik was vrij goed weg, hoewel ik na de eerste 3 passen het gevoel in mijn voeten al kwijt was. Eens de heuvel afgedaald, had ik het gevoel dat alle energie plots uit mijn benen vloeide, het voelde echt vreemd aan! Maar ik moest doorzetten, ik moest mijn leidersplaats in het Crosscup-klassement proberen te behouden. 
De eerste helft van de 1ste van 3 rondes, kon ik van op de eerste rij het tempo mee bepalen. Toen we bij de bergen kwamen, moest ik de anderen laten gaan. Ze ging gewoon veel soepeler en sneller die bergen af. Al snel hadden Sara Vande Velde en Louise Carton een gaatje geslagen met de rest. Astrid Verhoeven en ik gingen in de achtervolging, met niet ver achter ons ook Jolien Van Hoorebeke. 
Ik had het heel zwaar. Door de kou en gevoelloze voeten, kwam ik precies elke keer met super veel kracht op mijn hielen neer. De tape die ik rond mijn voet had, bleek vandaag ook niet echt te helpen. Bij elke stap deed mijn voet pijn. Daarboven op zijn mijn enkels niet echt stabiel. Elke berg op en berg af werden op die manier een hel. Ik had geen idee hoe ik mijn voeten plaatsten en had schrik om te vallen. Al snel moest ik dan ook Astrid lossen en bij de laatste ronde kwam ook Jolien nog over mij. 
Doodmoe en halfbevroren kwam ik teleurgesteld als 5e over de streep. Enig lichtpuntje op dat moment was dat ik de eindwinst in het Crosscup-klassement had binnengehaald. Ik ben er zeker van dat als deze cross in andere omstandigheden gelopen was geweest, ik een beter resultaat had kunnen behalen. Natuurlijk zijn deze omstandigheden zwaar voor iedereen... maar ik ben er zeker van dat de ene daar meer last van heeft dan de andere. Jammer dat het seizoen met zo'n cross moet eindigen, want dan blijf je toch altijd ergens met een slecht gevoel zitten. Ik heb er niet alles kunnen uithalen wat erin zat... Dat deze cross veel van me gevraagd had, bleek de volgende dag. Na een lange nacht slapen, viel ik maandagavond voor 18u al terug in slaap. 

Met mijn voet ben ik naar de radioloog gegaan. Op de echo bleek verrassend genoeg niets te zien. Ik moest dus nog eens terug naar de dokter om het te herbekijken. Hij kwam tot de constatering dat de pijn afkomstig zou zijn van het vet in mijn voet. Een weekje alternatief trainen en schokdempende hieltjes dragen was het verdict. De voorbije week bestonden mijn trainingen dus uit aquajogging en fietsen.
Ondertussen zit mijn week erop en straks ga ik voor het eerst nog eens even lopen, eindelijk... Door het slechte weer heb ik vaak binnen op de rollen gereden, waardoor ik echt verlang naar frisse, momenteel misschien iets te frisse, lucht tijdens het sporten.

Bij het afsluiten van het seizoen, staat er ook altijd een nieuw seizoen voor de deur. Dat seizoen zal starten op 21 april met de 10 Miles van Antwerpen, waarbij ik hoop onder het uur te eindigen.
De week daarna neem ik deel aan het PK op de piste in Merksem, een stad dat tegenwoordig een soort van 'thuishaven' is voor mij. Op 5 mei start ik op het BK duathlon voor junioren in Ruddervoorde. Hiervoor heb ik me aangesloten bij de triathlon- en duathlonclub ATRIAC (www.atriac.be) en zal ik dus als kersvers lid starten in het atriacpak!

Groetjes,
Sara

Hey,

Hey,

Hey!

Afgelopen zondag (03/02) was het Provinciaal Kampioenschap in Borsbeek. Op dit kampioenschap zou ik voor de allereerste keer een titel moeten verdedigen. Vorig jaar won ik vrij gemakkelijk, maar dit jaar verwachtte ik meer concurrentie van Sara Vande Velde, die vorig jaar afwezig was.

Het parcour van Borsbeek is niet meteen het meest zware, hoewel we op de lange rechte stroken wel telkens tegen de wind moesten opboksen. Het ontbreken van modder speelde in mijn voordeel. Onze start werd gegeven om 14u40 en samen met de masters begonnen we aan 4 grote ronden, wat goed was voor 5380m. Bij de masters was de bekendste naam Els Van Hooijdonck (ESAK) en op voorhand verwachtte ik dat Sara, Els en ik de hoofdrollen zouden spelen in deze cross. 
Tijdens de eerste rechte strook nam Els de leiding. We hadden wind op kop dus hield ik me even nog wat schuil in de kop van het pak. Wanneer we onze eerste bocht namen en 180° draaiden, zag ik mijn kans om al een eerste lichte versnelling te plaatsen. Het waren enkel Els en Sara die konden aanpikken. Weer een bocht van 180° en weer tegen de wind in lopen. Hier hield ik me dan wat rustiger, om geen onnodige krachten te moeten verspelen. Nog steeds waren we met 3 samen en onze voorsprong groeide nog een beetje. Bij wind mee versnelde ik terug en mijn verdere plan was om ook de rest van de wedstrijd het tempo van op de eerste rij mee te bepalen. Tijdens de 2de ronde moesten Els en even later ook Sara lossen. Op de moment dat ik Sara haar ademhaling en voetstappen niet meer hoorde, kreeg ik even schrik dat ook ik over mijn toeren aan het gaan was. Ik zat nog niet in de helft van de wedstrijd en liep al alleen aan kop. Toch wist ik langzaam mijn voorsprong te blijven vergroten en mijn tempo aan te houden. Ik kwam tevreden als 1ste over de streep met een voorsprong van 19 seconden. Dit geeft vertrouwen voor de volgende cross. 

Het Juniorenpodium werd vervolledigd door Sara Vande Velde op 2 en Sofie Onzea op 3. Komend weekend staat er geen wedstrijd op het programma. De week daarna, 17/02 zal ik starten in de Crosscup van Hulshout, wat sinds dit jaar ook het Vlaams Crosskampioenschap voorstelt. 

Groetjes,
Sara

Hey!

Hallo iedereen,

Het is weer even geleden dat ik hier nog iets achterliet.. Meer dan een maand ondertussen al. In deze periode heb ik deelgenomen aan 2 wedstrijden, CC Roeselare en CC Brussel. Beide met een resultaat waar ik niet zo tevreden over ben.

Het begon met de CC Roeselare. Ik had gehoopt op top 5, voor een eventuele selectie voor het EK. Het werd geen top 5 en ik had dus geen kans meer op selectie. Missie niet geslaagd en teleurgesteld vertrok ik terug naar huis. Misschien kan ik deze wedstrijd, door het top-5-doel, niet objectief genoeg beoordelen. Langs de andere kant, als top 5 het doel is en dit wordt niet behaald, dan is de wedstrijd niet geslaagd.. Achteraf gezien heeft de Belgische Atletiekbond, hoe onbegrijpelijk ook, geen ploeg gestuurd bij de juniores dames en had een selectie er dus sowieso niet ingezeten. Trainingspartner Brecht, is wel mogen gaan en heeft het er voor zijn crosscapaciteiten goed vanaf gebracht! Misschien was dat dan nog een beetje een 'geluk' bij een 'ongeluk'. Als ik in die top 5 gezeten had, had het feit dat hij wel mocht gaan en ik niet erg hard aangekomen. 
Na de CC in Roeselare ben ik ziek geworden. Ik heb een aantal dagen niet kunnen lopen en heb eens alles op een rijtje kunnen zetten. De afgelopen periode was zwaar geweest. (Top)sport combineren met school en dagelijks minstens 2u reizen, is toch zwaarder dan vooraf gedacht. Jozef en ik hebben mijn weekschema nog eens overlopen en oplossingen gezocht en gevonden. 
Met aanhoudende keelpijn en hoest pikte ik de draad van het trainen terug op. Een ideale voorbereiding voor Brussel zat er dus niet in. Daarbij kwam ook nog eens het nieuws dat het niet zo goed ging met mijn oma. Met mijn gedachten overal en nergens, stond ik dan ook aan de start in Brussel.Een parcour dat me wegens het vele modder niet ligt. Modder en zand hebben een beetje hetzelfde effect op mij. Op de één of andere manier slaag ik er altijd in om mijn voeten naar buiten te laten draaien. Volgens mij is het echt geen zicht en vragen mijn voeten snel om wat stabiliteit. Ik weet dus waaraan te werken. 4 toeren moesten we lopen, en tijdens de 2e toer al moest ik lossen in de achtervolgende groep. Ik werd nog 10e, en 7e Belg... niet echt een uitslag om heel tevreden over te zijn. 

Ondertussen zijn de feestdagen echt begonnen. Hoewel we het woord 'feest' hier misschien beter vervangen door 'blok'... Misschien dat ik ter ontspanning in januari nog een crossje meepik, anders zal ik pas starten op de volgende CrossCup manche in Hannuit 27 januari. 
Voor de rest zal ik mijn sportief 2013 goed inzetten, want samen met Brecht en Jozef vertrek ik 2 januari op 'ministage' naar de zee!

Ik wens iedereen nog prettige feestdagen en dat 2013 een jaar vol topsport mag worden!

Groetjes, 
Sara

Hey,

Vorig weekend liep ik voor het eerst in mijn leven een cross in eigen club. Iets wat ergens toch speciaal is, want op zo'n 'thuis'cross zijn er altijd meer supporters als elders. En die supporters heb ik nodig gehad...

Aan de start vond ik Sara Vande Velde niet terug. Wat ik wel jammer vond, want ik hoopte er met haar een toch wat spannende cross van te maken bij de junioren. Maar ik begrijp haar keuze, met oog op dit weekend, ook wel! Bij de senioren waren er dan weer wel een aantal toppers, zoals enkele Nederlandse dames, een Keniaanse, Kim Geypen (DCLA), Kim Bosmans (DCLA), Elke Steffens (DCLA), Karen Van Proeyen (ROBA) en Shana Lauwers (ATAC). 
Duffel is een snel parcour en er werd dan ook meteen snel gestart. Iets wat ik vorig jaar niet kon en waar ik dus altijd al veel terrein verloor, maar sinds dit seizoen is dat precies anders. Ik sloot mooi mee vanvoor aan en kon even volgen, om daarna mijn eigen tempo te zoeken. De eerste 2 rondes hield ik af en toe nog iemand in en kwam ik zo op de 7e plek terecht, waarna ik aan een lange eenzame tocht kon beginnen. Voor mij liepen ze duidelijk een tikkeltje te snel en achter mij was het tempo dan weer te traag... Het waren dus de supporters die mij voortstuwde :). 
Ik kwam aan als 7e in het algemene klassement. 4e Belgische en 1e juniore. 
Over mijn tijd (18min42 over 5040m) ben ik niet zo tevreden, hoewel het alleen lopen hier wel voor iets zal tussen zitten...

Afgelopen week heb ik me nog perfect kunnen voorbereiden voor dit weekend. Want morgen staat de Crosscup in Roeselare op het programma. De wedstrijd waar de tickets voor het EK uitgedeeld zullen worden. Momenteel heeft de VAL beslist dat enkel de eerste 2 atleten mogen gaan. Indien dit zo blijft, is het een quasi onmogelijke opdracht. Ik hoop dus dat de VAL toch nog een ploeg zal sturen. Ik zal er dan ook alles aan doen om morgen in de top 5 te eindigen, hoewel ik ook besef dat we met veel meisjes zijn die in die top 5 zouden kunnen en willen eindigen. 

Groetjes,
Sara

Bonheiden (28/10/12)
Na de 3000m in Gent, leek het me een goed idee om in Bonheiden mee te doen. Dit om de normale crossafstand nog eens gelopen te hebben voor het echte werk in Mol. 
Ik verwachtte in Bonheiden niet veel concurrentie van andere junioren en zo was het ook. 
Voor mij wel enkele goede senioren. Vanden Bempt Sigrid (DCLA), Van Proeyen Karen (ROBA) en Steffens Elke (DCLA) liepen al snel weg van de rest. Iets voor mij liepen op constante afstand De Haes Evelien (LYRA) en Van Accom Sofie (ACHL). Ik wou stelselmatig dichter bij hen geraken, maar dit bleek onmogelijk. Ik heb heel de wedstrijd samen gelopen met Lambrechts Dominique (DCLA) waarbij we om te beurten een stuk kopwerk voor onze rekening namen.  In de laatste rechte lijn besloot ik rustig te versnellen en moest ze even lossen. Waarna ze in de laatste 100m een versnelling plaatste en mij hiermee verraste. Ik werd dus in het totaal 7e en eerste juniore! Achteraf gezien had ik het gevoel dat ik er meer had kunnen uithalen... 

Crosscup Mol (4/11/12)
Gisteren was het tijd voor de eerste echte individuele test van het jaar. Ik had na Gent geen super goed gevoel overgehouden aan mijn eigen wedstrijd, als ik de tijden vergeleek met de andere junioren, had ik echt niet snel gelopen. Mol was bovendien een wedstrijd dat ik de afgelopen jaren gemeden had, maar dit jaar, met het oog op het eindklassement, viel hij niet de vermijden. Ondanks mijn slechte ervaringen daar, had ik er toch zin in. Ik wist dat ik sinds mijn laatste keer (1e jaar scholier) sterker was geworden en nu dus misschien meer vooraan kon meestrijden. Ik zou vandaag ook voor het eerst aantreden in het VAL-truitje. Op het programma stond één B ronde en 2 C's en dus een hoop zand...

21 oktorber 2012, een dag waar ik lang naar heb uitgekeken, de start van het nieuwe winterseizoen en de dag waarop ik voor het eerst in Duffels truitje zou lopen. Eindelijk was het dit weekend zo ver. 

Met toch wel hoge verwachtingen trok ik naar Gent. Mijn doel was thuiskomen met de leiderstrui van de Crosscup, maar zo'n eerste wedstrijd blijft toch afwachten en bovendien stond ik er ook niet alleen voor. 
Lies Van Dessel ging voor ons van start. Na 1000m was ik blij haar bij de eerste te zien aflossen. Met amper 10 seconden achterstand kon Sara Vande Velde aan haar 1500m van de wedstrijd beginnen. Op die moment mocht ik mij klaarmaken om naar de aflossingszone te gaan. Van daaruit kon ik Sara de zandstrook op zien lopen, met op dat moment al een geweldige voorsprong! Het was dus aan mij om het af te maken.
Ik kreeg de stok en schoot van start. Het was niet simpel om het juiste tempo te vinden, maar bij de vele bochtjes in het parcour kon ik zien dat mijn voorsprong behouden bleef... De eerste ronde dan toch. Misschien was ik uit euforie net een tikkeltje te snel gestart en dit moest ik me in mijn tweede ronde bekopen. Het draaide niet meer, maar ergens dacht ik dat mijn opgebouwde voorsprong wel groot genoeg zou zijn. Toen we ergens in het parcour een bocht moesten maken, zag ik hoe Julie Van de Velde (FLAC) plots uit de achtergrond razendsnel naderde. Ik wist dat ik het nog moeilijk zou krijgen met nog zo'n 600m voor de boeg. Ik had het gevoel dat ik niet meer sneller kon, maar ik wou ook niemand, en zeker niet mezelf, teleurstellen. We waren met een ploeg en ik zou het moeten afmaken. Ik had tegen mezelf gezegd dat ik vanaf na de laatste bocht alles zou geven, op dat moment zat Julie niet ver meer achter mij. 
Die laatste bocht gepasseerd, begon ik te spurten, ik wou en zou als eerste over die streep komen, hoe ver ze ook nog leek. Julie verscheen niet in mijn gezichtsveld, maar ik hoorde haar achter mij. Ik denk dat ook zij het nu moeilijk had. Het enige wat ik dacht was 'Sneller Sara, Sneller Sara' en het hielp. Ik kwam als eerste over de lijn, doodmoe maar supercontent. Gelukkig kwam dat sprintje er nog uit, het was ook nodig, want anders had ik het in mijn ogen verpest.

Ik ben superfier op ons ploegje. We hebben het alle drie super gedaan en iedereen heeft echt duidelijk zijn steentje bijgedragen!
Het is mijn eerste CrossCupoverwinning en ik ben blij dat ik die ervaring met Sara en Lies kon delen! :)

Volgende week zal ik aan de start staan in Bonheiden, om terug wat meer in het 'crossritme' te geraken!

Groetjes,
Sara Van de Vel