Hallo,
Ondertussen is het al 2 weken geleden dat het BK Cross gelopen werd. Misschien dus al een beetje laat om daar nog een wedstrijdverslag over te schrijven... maar toch ga ik het proberen!
In de week voor het BK heb ik nog enkele goede trainingen afgewerkt. Het weer was toen ook beter en op woensdag ben ik er dan maar eens met de koersfiets op uit getrokken om mijn voet wat te sparen. Met korte broek, zonnebril en een dun vestje vertrok ik voor een ritje van 1u30... Zalig gewoon, ik dacht dat ik de lente al kon voelen, maar nog die week bleek dat dat niet waar was.
De dag van het BK was het een heel pak kouder, een heel pak natter (op de grond) en een heel pak winderiger. Alles behalve ideaal voor mij. Tijdens de opwarming had ik geprobeerd de plassen te ontwijken, maar bij mijn laatste versnelling voor de start werden mijn voeten alsnog nat. Ik verschoot ervan hoe koud het water was en wist nu wel zeker dat het echt een zware cross zou worden.
De start werd gegeven en ik was vrij goed weg, hoewel ik na de eerste 3 passen het gevoel in mijn voeten al kwijt was. Eens de heuvel afgedaald, had ik het gevoel dat alle energie plots uit mijn benen vloeide, het voelde echt vreemd aan! Maar ik moest doorzetten, ik moest mijn leidersplaats in het Crosscup-klassement proberen te behouden.
De eerste helft van de 1ste van 3 rondes, kon ik van op de eerste rij het tempo mee bepalen. Toen we bij de bergen kwamen, moest ik de anderen laten gaan. Ze ging gewoon veel soepeler en sneller die bergen af. Al snel hadden Sara Vande Velde en Louise Carton een gaatje geslagen met de rest. Astrid Verhoeven en ik gingen in de achtervolging, met niet ver achter ons ook Jolien Van Hoorebeke.
Ik had het heel zwaar. Door de kou en gevoelloze voeten, kwam ik precies elke keer met super veel kracht op mijn hielen neer. De tape die ik rond mijn voet had, bleek vandaag ook niet echt te helpen. Bij elke stap deed mijn voet pijn. Daarboven op zijn mijn enkels niet echt stabiel. Elke berg op en berg af werden op die manier een hel. Ik had geen idee hoe ik mijn voeten plaatsten en had schrik om te vallen. Al snel moest ik dan ook Astrid lossen en bij de laatste ronde kwam ook Jolien nog over mij.
Doodmoe en halfbevroren kwam ik teleurgesteld als 5e over de streep. Enig lichtpuntje op dat moment was dat ik de eindwinst in het Crosscup-klassement had binnengehaald. Ik ben er zeker van dat als deze cross in andere omstandigheden gelopen was geweest, ik een beter resultaat had kunnen behalen. Natuurlijk zijn deze omstandigheden zwaar voor iedereen... maar ik ben er zeker van dat de ene daar meer last van heeft dan de andere. Jammer dat het seizoen met zo'n cross moet eindigen, want dan blijf je toch altijd ergens met een slecht gevoel zitten. Ik heb er niet alles kunnen uithalen wat erin zat... Dat deze cross veel van me gevraagd had, bleek de volgende dag. Na een lange nacht slapen, viel ik maandagavond voor 18u al terug in slaap.
Met mijn voet ben ik naar de radioloog gegaan. Op de echo bleek verrassend genoeg niets te zien. Ik moest dus nog eens terug naar de dokter om het te herbekijken. Hij kwam tot de constatering dat de pijn afkomstig zou zijn van het vet in mijn voet. Een weekje alternatief trainen en schokdempende hieltjes dragen was het verdict. De voorbije week bestonden mijn trainingen dus uit aquajogging en fietsen.
Ondertussen zit mijn week erop en straks ga ik voor het eerst nog eens even lopen, eindelijk... Door het slechte weer heb ik vaak binnen op de rollen gereden, waardoor ik echt verlang naar frisse, momenteel misschien iets te frisse, lucht tijdens het sporten.
Bij het afsluiten van het seizoen, staat er ook altijd een nieuw seizoen voor de deur. Dat seizoen zal starten op 21 april met de 10 Miles van Antwerpen, waarbij ik hoop onder het uur te eindigen.
De week daarna neem ik deel aan het PK op de piste in Merksem, een stad dat tegenwoordig een soort van 'thuishaven' is voor mij. Op 5 mei start ik op het BK duathlon voor junioren in Ruddervoorde. Hiervoor heb ik me aangesloten bij de triathlon- en duathlonclub ATRIAC (www.atriac.be) en zal ik dus als kersvers lid starten in het atriacpak!
Groetjes,
Sara
Ondertussen is het al 2 weken geleden dat het BK Cross gelopen werd. Misschien dus al een beetje laat om daar nog een wedstrijdverslag over te schrijven... maar toch ga ik het proberen!
In de week voor het BK heb ik nog enkele goede trainingen afgewerkt. Het weer was toen ook beter en op woensdag ben ik er dan maar eens met de koersfiets op uit getrokken om mijn voet wat te sparen. Met korte broek, zonnebril en een dun vestje vertrok ik voor een ritje van 1u30... Zalig gewoon, ik dacht dat ik de lente al kon voelen, maar nog die week bleek dat dat niet waar was.
De dag van het BK was het een heel pak kouder, een heel pak natter (op de grond) en een heel pak winderiger. Alles behalve ideaal voor mij. Tijdens de opwarming had ik geprobeerd de plassen te ontwijken, maar bij mijn laatste versnelling voor de start werden mijn voeten alsnog nat. Ik verschoot ervan hoe koud het water was en wist nu wel zeker dat het echt een zware cross zou worden.
De start werd gegeven en ik was vrij goed weg, hoewel ik na de eerste 3 passen het gevoel in mijn voeten al kwijt was. Eens de heuvel afgedaald, had ik het gevoel dat alle energie plots uit mijn benen vloeide, het voelde echt vreemd aan! Maar ik moest doorzetten, ik moest mijn leidersplaats in het Crosscup-klassement proberen te behouden.
De eerste helft van de 1ste van 3 rondes, kon ik van op de eerste rij het tempo mee bepalen. Toen we bij de bergen kwamen, moest ik de anderen laten gaan. Ze ging gewoon veel soepeler en sneller die bergen af. Al snel hadden Sara Vande Velde en Louise Carton een gaatje geslagen met de rest. Astrid Verhoeven en ik gingen in de achtervolging, met niet ver achter ons ook Jolien Van Hoorebeke.
Ik had het heel zwaar. Door de kou en gevoelloze voeten, kwam ik precies elke keer met super veel kracht op mijn hielen neer. De tape die ik rond mijn voet had, bleek vandaag ook niet echt te helpen. Bij elke stap deed mijn voet pijn. Daarboven op zijn mijn enkels niet echt stabiel. Elke berg op en berg af werden op die manier een hel. Ik had geen idee hoe ik mijn voeten plaatsten en had schrik om te vallen. Al snel moest ik dan ook Astrid lossen en bij de laatste ronde kwam ook Jolien nog over mij.
Doodmoe en halfbevroren kwam ik teleurgesteld als 5e over de streep. Enig lichtpuntje op dat moment was dat ik de eindwinst in het Crosscup-klassement had binnengehaald. Ik ben er zeker van dat als deze cross in andere omstandigheden gelopen was geweest, ik een beter resultaat had kunnen behalen. Natuurlijk zijn deze omstandigheden zwaar voor iedereen... maar ik ben er zeker van dat de ene daar meer last van heeft dan de andere. Jammer dat het seizoen met zo'n cross moet eindigen, want dan blijf je toch altijd ergens met een slecht gevoel zitten. Ik heb er niet alles kunnen uithalen wat erin zat... Dat deze cross veel van me gevraagd had, bleek de volgende dag. Na een lange nacht slapen, viel ik maandagavond voor 18u al terug in slaap.
Met mijn voet ben ik naar de radioloog gegaan. Op de echo bleek verrassend genoeg niets te zien. Ik moest dus nog eens terug naar de dokter om het te herbekijken. Hij kwam tot de constatering dat de pijn afkomstig zou zijn van het vet in mijn voet. Een weekje alternatief trainen en schokdempende hieltjes dragen was het verdict. De voorbije week bestonden mijn trainingen dus uit aquajogging en fietsen.
Ondertussen zit mijn week erop en straks ga ik voor het eerst nog eens even lopen, eindelijk... Door het slechte weer heb ik vaak binnen op de rollen gereden, waardoor ik echt verlang naar frisse, momenteel misschien iets te frisse, lucht tijdens het sporten.
Bij het afsluiten van het seizoen, staat er ook altijd een nieuw seizoen voor de deur. Dat seizoen zal starten op 21 april met de 10 Miles van Antwerpen, waarbij ik hoop onder het uur te eindigen.
De week daarna neem ik deel aan het PK op de piste in Merksem, een stad dat tegenwoordig een soort van 'thuishaven' is voor mij. Op 5 mei start ik op het BK duathlon voor junioren in Ruddervoorde. Hiervoor heb ik me aangesloten bij de triathlon- en duathlonclub ATRIAC (www.atriac.be) en zal ik dus als kersvers lid starten in het atriacpak!
Groetjes,
Sara
RSS Feed